HISTORIA
HISTORIA
Dzieje oświaty w Czarnej Sędziszowskieiej są związane z dziejami parafii w Czarnej
Sędziszowskiej. Początki jej sięgają pierwszych lat XVII w. Świadczy o tym zapis dokonany
w czasie wizytacji parafii w 1608 roku, gdzie na końcu opisu plebańskiej rezydencji
i gospodarczych zabudowań jest stosunkowo wymowny dodatek: "...jast również domek dla
kierownika szkoły obok cmentarza". Należy się spodziewać, że w tym domku musiała być
izdebka dla "szkolników", tj.właściwie ministrantów - chórzystów śpiewu liturgicznego.
W dobie walk "Ogniem i mieczem", nastąpiło wyludnienie Samdomierszczyzny prawie
o połowę. Przemarsze wojsk obcych szwedzkich ,moskiewskich, saskich dawały się
miejscowej ludności we znaki, co niewatpliwie odbiło sie na poziomie życia w tym i oświaty.
Dopiero za panowania króla Augusta Jana III Sobieskiego pojawił sie promyk nadziei dla
oświaty w naszej miejscowości. Przybywa do parafii proboszcz z ropczyc ks. Stanisław
Kazimierz Tyksiński, który zadbał nie tylko o podupadły kościół, ale również wskrzesił
szkołę przy kościele. Prawdziwe jednak przemiany ośiatowe w Czarnej miały miejsce od roku
1846 gdzie ks. Józef Maraszewski otwiera na plebanii szkółkę parafialną gdzie sam
naucza czytaniapisania, pisania, rachunków i śpiewu. Jego dzieło kontynułuje jego brat Ignacy
Maraszewski od 1853 roku, wykształcony gruntownie na fachowego nauczyciela. Dzięki
zabiegom ks. Józefa Maraszewskiego wybudowany zostaje w 1854 roku nowy budynek
szkolny, który będzie spełniał swą rolę do 1895 roku, kiedy to wybudowany został nowy
murowany obiekt szkolny. Kierownikiem został Józef Kobosowich do 1899 roku.
OPRACOWAŁ: JAN RÓŻAŃSKI
Kolejni kierownicy szkoły to :
Roman Romański - 1899 - 1901,
Piotr Świrad - 1901 - 1925,
Michał Rudnicki - 1926- 1936,
Józef Sajdak - 1937 - 1962,
Stanisław Sitko - 1963 - 1978,
Danuta Sitko - 1978 -1989,
Eugeniusz Pipała - 1979 - 1983,
Jan Różański - 1983 - 1989 -inicjator i realizator budowy nowej szkoły, która została
umiejscowiona w centrum wsi, jako dyrektor dokonał otwarcia budynku szkoły w 1989
roku. Szkoła ta zajęła III m-ce w ogólmnopolskim konkursie Europejskiego
Funduszu Rozwoju Wsi Polskiej w kwocie 200 mln zł w konkursie na najładniejszy
i najtaniej wybudowany obiekt szkolny (01.12.1993r.),
Barbara Majka - 1989 - 1990,
Andrzej Świerad - 1990 - 1999,
Maria Grodecka - 1999 -2006,
Tomasz Kozak - 2006 - obecnie.
W dniu 4 października 2004r., w dziewiąta rocznicę śmierci ks.Władysława Świdra, w szkole podstawowej w Czarnej Sędziszowskiej odbyła się uroczystość nadania jego imienia tej placówce, poprzedzona mszą świętą oraz złożeniem kwiatów na jego grobie. Słowa hymnu naszej szkoły: "Na cześć księdza Władysława Świdra" autorstwa p. Zdzisława Kamienia utrwalają w pamięci potomnych sylwetkę naszego rodaka.
Na cześć księdza Władysława Świdra
Czarnieńska ziemia Go wydała, Męża prawego, sługę Pana. Księdzem rektorem chlubi się cała I dniem dzisiejszym rozradowana.
Dzisiaj patronem szkoły się staje Artysta , malarz i poeta, To co najlepsze nam dziś daje: Przykład miłości do człowieka.
Dziejopis Czarnej i okolic: Życie poświecił służbie Bogu. Miłośnik piękna i przyrody, Wspaniały syn polskiego rodu.
Wycierpiał wiele od faszystów, Oświęcim, Dachau wyrył znamię Bardzo wrażliwy wśród artystów, Tyś dla nas wzorem jest kapłanie.
|
Obdarzał ludzi dobrym słowem, Przemierzał cicho ziemskie drogi. Dzielił się z potrzebującymi, Dostrzegał biednych i ubogich.
Wspaniały pasterz, wychowawca, Czcigodny rektor i przyjaciel, O wielkim sercu, sztuki znawca, Świadomy, Polski obywatel.
Szlachetny człowiek, syn tej ziemi, Nasz patron ksiądz Władysław Świder. Dziś blaskiem wielu cnót się mieni, Podnosząc serca nasze wyżej.
Zdzisław Kamień
|
Patron ks.Władyslaw Świder
stóp przetrwały cię.
(Bp Jan Chrapek)
Urodził się 5 maja 1907 roku w Czarnej Sędziszowskiej.
Niełatwe to były czasy, lecz dzięki uporowi
i nieprzeciętnym zdolnością ukończył szkołę średnią
i zdał maturę. Jak sam wspominał, koledzy, którym
często chętnie pomagał, w dowód wdzięczności za pomoc
w nauce, proponowali mu kromkę chleba.
Kolbuszowej. II wojna światowa burzy życie milionów ludzi. Ksiądz Władysław jak zawsze
jest wśród potrzebujących, pociesza, niesie pomoc, daje wiarę w lepsze jutro. Za pomoc
osobom narodowości żydowskiej zostaje aresztowany i zesłany 26 maja 1943 roku do obozu
koncentracyjnego w Oświęcimiu.
Był człowiekiem wszechstronnie uzdolnionym - pisał wiersze, malował, pasjonowała go